Το χαρούπι (από την τούρκικη λέξη harup, γνωστό αλλιώς και ως ξυλοκέρατο) είναι ο καρπός της χαρουπιάς, αειθαλούς δέντρου της Μεσογείου, που απαντά κυρίως σε ξηρές περιοχές. Τα χαρούπια είναι επιμήκεις σκληροί και εδώδιμοι καρποί που μοιάζουν με φασόλια. Έχουν στιλπνή επιφάνεια, σκούρο καφέ χρώμα και γλυκιά γεύση. Οι σκληροί σπόροι του φυτού χρησιμοποιούνται σε ζωοτροφές, στη βιομηχανία τροφίμων και στη φαρμακοβιομηχανία.
Τα χαρούπια είναι πλούσια σε ασβέστιο, περιέχοντας 350 mg ασβεστίου ανά 100 g. Σαν σύγκριση, το γάλα που θεωρείται αντίστοιχα πλούσιο σε ασβέστιο, περιέχει μόνο 120 με 130 mg ανά 100 g, και όχι τόσο καλά αφομοιώσιμα. Επίσης περιέχουν σημαντικές ποσότητες φωσφόρου (81 mg ανά 100 g), και καλίου (800 mg ανά 100 g). Περιέχουν ακόμη σίδηρο, μαγνήσιο, βιταμίνες A, B, και D, αντιοξειδωτικά όπως κατεχίνη και γαλλικό οξύ, και ταννίνες που βοηθούν το πεπτικό σύστημα, δεσμεύοντας και εμποδίζοντας την ανάπτυξη κακών βακτηρίων.
Τα χαρούπια ξεραίνονται, ψήνονται και αφού αφαιρεθούν οι σπόροι αλέθονται για την παρασκευή του χαρουπάλευρου. Το χαρουπάλευρο έχει ιδιαίτερη γεύση, γλυκόπικρη και καπνιστή. Το χαρουπάλευρο, χρησιμοποιείται για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, όπως την πρόληψη και θεραπεία της διάρροιας και της δυσεντερίας. Αντικαθιστά επίσης το κακάο σε ίση ποσότητα σε συνταγές γλυκών και αρτοσκευασμάτων όπως ψωμιά, κέικ, και παξιμάδια, προσδίδοντας τη χαρακτηριστική του γεύση.
Το χαρουπόμελο παρασκευάζεται μετά από βράσιμο των χαρουπιών, από το "μέλι" που έχουν στο εσωτερικό τους. Γευστικά μοιάζει με τη σοκολάτα, έχει όμως 52 φορές λιγότερο λίπος, ενώ δεν έχει οξαλικά οξέα (τα οποία μειώνουν την αφομοίωση του ασβεστίου), αλλεργιογόνα, ή καφεΐνη. Είναι επίσης πλούσιο σε υδατάνθρακες, ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, κάλιο, και ριβοφλαβίνη, ενώ περιέχει χαμηλά ποσοστά νατρίου.
Τα χαρούπια είναι πλούσια σε ασβέστιο, περιέχοντας 350 mg ασβεστίου ανά 100 g. Σαν σύγκριση, το γάλα που θεωρείται αντίστοιχα πλούσιο σε ασβέστιο, περιέχει μόνο 120 με 130 mg ανά 100 g, και όχι τόσο καλά αφομοιώσιμα. Επίσης περιέχουν σημαντικές ποσότητες φωσφόρου (81 mg ανά 100 g), και καλίου (800 mg ανά 100 g). Περιέχουν ακόμη σίδηρο, μαγνήσιο, βιταμίνες A, B, και D, αντιοξειδωτικά όπως κατεχίνη και γαλλικό οξύ, και ταννίνες που βοηθούν το πεπτικό σύστημα, δεσμεύοντας και εμποδίζοντας την ανάπτυξη κακών βακτηρίων.
Τα χαρούπια ξεραίνονται, ψήνονται και αφού αφαιρεθούν οι σπόροι αλέθονται για την παρασκευή του χαρουπάλευρου. Το χαρουπάλευρο έχει ιδιαίτερη γεύση, γλυκόπικρη και καπνιστή. Το χαρουπάλευρο, χρησιμοποιείται για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, όπως την πρόληψη και θεραπεία της διάρροιας και της δυσεντερίας. Αντικαθιστά επίσης το κακάο σε ίση ποσότητα σε συνταγές γλυκών και αρτοσκευασμάτων όπως ψωμιά, κέικ, και παξιμάδια, προσδίδοντας τη χαρακτηριστική του γεύση.
Το χαρουπόμελο παρασκευάζεται μετά από βράσιμο των χαρουπιών, από το "μέλι" που έχουν στο εσωτερικό τους. Γευστικά μοιάζει με τη σοκολάτα, έχει όμως 52 φορές λιγότερο λίπος, ενώ δεν έχει οξαλικά οξέα (τα οποία μειώνουν την αφομοίωση του ασβεστίου), αλλεργιογόνα, ή καφεΐνη. Είναι επίσης πλούσιο σε υδατάνθρακες, ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, κάλιο, και ριβοφλαβίνη, ενώ περιέχει χαμηλά ποσοστά νατρίου.
